ژل رویال که به “شیر زنبور عسل” معروف است توسط زنبورهای جوان برای تغذیه لاروها در اولین مرحله رشد ترشح می شود. این ماده ژلاتینی رژیم انحصاری ملکه زنبور عسل است.
ژل رویال عسل لاویچ عمدتاً از آب (50 تا 65٪) تشکیل شده است، همچنین حاوی قندها (15٪)، پروتئین ها (13 تا 18٪)، لیپیدها (3 تا 6٪)، مواد معدنی (1.5٪)، ویتامین ها (از گروه B، مانند به عنوان B1 و B5) و عناصر کمیاب.
علاوه بر این عناصر، ژل رویال حاوی چیزی است که احتمالاً شناخته شده ترین و مورد مطالعه ترین ماده فعال است: 10-هیدروکسی-2-دسنوئیک اسید (10-HDA). ژل رویال حاوی ۲ درصد از این اسید چرب است که به عنوان خاصیت کند کردن پیری بدن توصیف شده است.
یک جزء مرموز، این اسید چرب مدت‌هاست که به عنوان “عامل R” برای عامل جوان‌سازی شناخته می‌شود. ژل رویال همچنین حاوی رویالیسین است، پپتیدی که بر باکتری های گرم مثبت اثر می گذارد.
گفته می شود که این کسر پپتیدی بر میکروب های بیماری زا (باسیلوس لارو، باسیلوس سوبتلیس، سارسینا لوتئا)، قارچ ها و ویروس ها اثر بازدارنده دارد.
مزایا
ژل رویال به طور سنتی برای کاهش انواع خستگی و استرس استفاده می شود. عملکرد صحیح مغز را تضمین می کند، اختلالات خلقی را بهبود می بخشد و به مبارزه با افسردگی کمک می کند.
همچنین ژل رویال باعث تقویت سیستم ایمنی و تحریک اندام های حیاتی می شود. ژل رویال ممکن است نقش (قابل توجهی) در اختلالات جنسی و قاعدگی داشته باشد و گفته می شود حاوی ترکیبات استروژنی است که اثرات مفید آن بر زنان یائسه را توضیح می دهد.
